اینکه شما به عنوان پدر و مادر بدانید که فرزندی درون گرا دارید و یا برونگرا بر شیوه ی تربیتی شما و همچنین کاستن برخی از نگرانی های شما بسیار تأثیرگذار خواهد بود چرا که بعضی از رفتار هایی که کودکان بروز می دهند و ممکن است موجب نگرانی والدین خود شوند فقط بخاطر درونگرا و یا برونگرا بودن آن ها یا به نوعی تیپ شخصیتی آن هاست و جای نگرانی در آن وجود ندارد. در ادامه تفاوت کودکان درونگرا و برونگرا را برای شما شرح خواهیم داد.
کودکان درونگرا
دکتر ندا شیخی دکترای روانشناسی در رابطه با ویژگی های کودکان درونگرا می گوید: کودکان درون گرا به سبب خجالتی و کم حرف بودنشان بیشتر در معرض اتهام قرار گرفته و باعث نگرانی والدین خودشان می شوند و به نوعی خجالتی توصیف می شوند. این کودکان خیلی اجتماعی نیستند و تنها بازی کردن یا نهایت با دو یا سه نفر بازی کردن را به بازی های دسته جمعی ترجیح می دهند. معمولا در جمع خیلی شیطنت نکرده و حرف نمی زنند. دیر جوش هستند و بیشتر شنونده هستند تا گوینده.
اگر چه درونگرا بودن کودک عیب محسوب نمی شود بلکه یک تیپ شخصیتی می باشد اما گاهی دروگرا شدن کودک برگرفته از شرایط تربیتی و محیطی و اعتماد به نفس کم او می باشد. بنابراین اگر شما از والدین کودکان درونگرا می باشید باید بدانید که کودکان درونگرا اگر به موقع به آن ها رسیدگی شود می توانند اجتماعی تر شوند و میزان کمتری از احساسات و افکار و انرژی را در خود نگه دارند، به طور مثال هرگاه کودک تلاش می کند یک کار مهم و یا سختی را انجام دهد او را تشویق و تحسین کنید، اورا به سوی بازی های دسته جمعی و دوستانه سوق دهید. به مهمانی و جشن تولد ببرید و هرگز او را خجالتی خطاب نکنید چرا که این باعث ایجاد احساس بدی در کودک می شود.
کودکان درونگرا از بازی های تنهایی بیشتر لذت می برند تا بازی های دسته جمعی، سعی کنید که آن هارا به سمت بازی با دوستانش سوق دهید اما هرگز تلاش نکنید تمام وقت آن ها را به پرداختن با جمع و دوستان بگیرید چرا که باعث فراری تر شدن آن ها از جمع می شود .سعی کنید این روند آشتی دادن او با جمع را به آرامی طی کنید و به کودک زمان هایی را برای تنها بازی کردن و فکر کردن اختصاص دهید.
کودکان درون گرا بیشتر در معرض آزار و تهدید قرار می گیرند، چرا که کمتر آن را به والدین خود بروز داده و شکایت می کنند همچنین به واسطه خجالتی بودنشان زود تر توسط کودکان زور گو شناسایی می شوند. بنابراین به عنوان والد آن ها همواره باید هوشیار باشید و از او درباره ی اتفاقات و وقایع روزانه اش بپرسید و بازی بادوستانش را زیر نظر داشته باشید. همچنین سعی کنید راه های درست دفاع کردن از خودش در برابر زور گویی های دیگران چه کودکان چه بزرگسالان به او بیاموزید و به او احساس امنیت بدهید که می تواند به طور کامل در مورد همه مسائل با شما صحبت کند. اگر کودک درونگرای شما به طور اتفاقی یکی از افکارش را با شما در میان گذاشت به او نشان دهید که بسیار برای شما مهم هست که فکرش را با شما در میان گذاشته و او را تشویق کنید. این باعث می شود که فرزنددرون گرایتان مسائل بیشتری را با شما درمیان بگذارد. برای تشخیص تفتوت های میان کودکان درونگرا و برونگرا می توانید به سایت www.namnak.com مراجعه کنید.
کودکان برونگرا
کودکان برونگرا معمولا کمتر باعث نگرانی والدین خود می شوند چرا که اکثر ویژگی های یک کودک مثل بازیگوشی و شیطنت و لذت بردن از جمع را در خود دارند همچنین ممکن است بی پروا در جمع بزرگسالان حرفی را بزنند.
کودک برونگرا؛ تنها بازی کردن را زیاد دوست ندارد و ترجیح می دهد با دوستانش بازی کند. بنابراین اگر کودک شما دائم به جان شما نق می زند که او را به مهمانی و یا پیش دوستانش ببرید تا با آنها بازی کند و یا دائم به جان خودتان نق می زند که با او بازی کنید، و یا اگر کودکتان در جمع دوستانش عملا شما را فراموش می کند و موقع جدایی از دوستانش مکافات دارید اگر کودک شما در هر جمعی و حتی در پارک به راحتی دوست جدید پیدا می کند، باید بدانید که کودکی برونگرا دارید.
کودکان برونگرا به سادگی احساسات خود را با شما درمیان می گذارند و همه ی اتفاقات را به والدین خود می گویند و این ویژگی مثبتی است بنابراین سعی نکنید با رفتار های نامناسب باعث ترس فرزند بروگرایتان شده و در نهایت اعتماد به نفس و شجاعت او را برای در میان گذاشتن همه چیز با شما از او بگیرید.
کودکان برونگرا پس از تعامل اجتماعی تامدتی هیجان زده باقی می مانند و شاید تمایل داشته باشند بعد از آن تعامل، اتفاقات را برای دیگران بازگو کنند. حتی گاهی به دلیل انرژی بالایی که کودکان برونگرا دارند خوابیدن برای آن ها دشوار تر است.
اگر کودک برونگرا مدت زمان زیادی را تنها و بدون هم بازی هایش و یا جمع سپری کند، به مرور منزوی و افسرده می شود .
مهم ترین نکته در مورد کودکان برونگرا و درون گرا این است که هم کودکان برون گرا و هم کودکان درون گرا می توانند خجالتی باشند و گاهی ویژگی هایی از کودکان درون گرا که به خجالتی بودن تعبیر می شود هیچ ربطی به خجالتی بودن ندارد بلکه صرفا ویژگی شخصیتی آن هاست .
خجالتی بودن در کودکان برونگرا بسیار عذاب آور خواهد بود چرا که به شدت تمایل دارند که در جمع با دوستانشان باشند، اما از طرفی خجالت هم می کشند. زمانی را تصورکنید که کودک شما از این که چند کودک در فامیل در حال بازی هستند به وجد آمده و تلاش می کند که با آن ها بازی کند اما به جای اینکه به سمت آن ها رفته، خودش را دربین آن ها جا داده و با آن ها دوست شود یا حرف بزند، تنها در نزدیکی آن ها ایستاده و به آن ها نگاه می کند و با بازی آن ها می خندد، گاهی حتی به میان آن ها می رود اما روی حرف زدن با آن ها و درخواست اینکه او را هم در بازی راه دهند ندارد.
درچنین مواردی کودک، برونگرا اما به شدت خجالتی می باشد که باید به شیوه های درست و با مشورت با روان درمانگر کودک؛ درمان شود چرا که خجالتی بودن یک نوع اضطراب اجتماعی است و اگر کودک شما برونگرا باشد یعنی به شدت احتیاج به داشتن دوستان مختلف و بودن در جمع دارد حال اگر در جمع قرار بگیرد اما به واسطه ی خجالتی بودن خود نتواند نیاز خود را مرتفع سازد به مرور افسرده و منزوی خواهد شد.
شناخت کودکان درون گرا و برون گرا و تفاوت رفتاری آن ها باهم از ضروریات برای هر پدر مادری می باشد. بنابراین اگر احساس می کنید کودک شما بیش از اندازه منزوی است و یا اگر احساس میکنید کودک شما در گذشته ویژگی های کودکان برونگرا را داشته اما اخیرا هیج کدام از ویژگی های کودکان برون گرا را از خود بروز نمی دهد حتما بایک روان درمان گر مشورت کنید، همچین درصورتی که کودک درونگرای شما یک حرکت اجتماعی از خود نشان داد سعی کنید بیشتر از بقیه ی کارهایش او را مورد تمجید و تشویق قرار دهید و از این طریق اورا به سمت جمع سوق دهید. تشخیص تیپ شخصیتی کودکان درونگرا و برونگرا تاثیر بسزایی در نوع تربیت انها دارد.
برای افزایش مهارت های اجتماعی کودکان راه های زیادی وجود دارد که در مطالب آموزشی بعد به آن می پردازیم.
