اثرات پنهان تربیت آسیب زا – عبدالعظیم کریمی
تاکنون مقالات و کتاب‌های متعددی پیرامون مسائل تربیتی و تربیت فرزند از زاویه توصیه‌ها، عوامل، روش‌ها، شرایط و زمینه‌های مثبت تربیتی با عناوین مختلف در قالب «چه باید کرد»، «چگونه تربیت کنیم» و… نگاشته شده است و خطاب اصلی این نوشته‌ها اولیاء و مربیان بوده‌اند تا با آگاهی از این زمینه‌ها بتوانند در تربیت فرزندان موفق گردند، اما کمتر نوشته و یا کتابی مشاهده شده است که آسیب‌شناسی تربیت یا اثرات تربیت آسیب‌زا را از زاویه موانع، آفات و صدمات وارده از جانب اولیاء و مربیان که با قصد و نیت دلسوزانه برای تربیت نونهالان تلاش می‌کنند برملا سازد.
هسته اصلی کتاب اثرات پنهان تربیت آسیب زا ،بازنمايی آسيب‌شناسی روش‌های تربيتی است، منظومه‌ای از تحليل‌های متنوع مسائل تربيتی در رابطه با خانه و مدرسه است، كه از نظر افشای آثار پنهان و غير مستقيم آن می تواند هشداری تكان دهنده به عملكرد تربيتی اوليا و مربيان باشد.
براين اساس، عنوان “تربيت آسيب‌زا” در اين كتاب جايگاه خود را باز مي‌يابد و از موضع “آسيب‌شناسی تربيتی” پاره‌ای از عوامل بازدارنده نظير، آموزش‌های صوری، عادت‌های كليشه‌ای و مكانيكی، تشويق و تنبيه بيرونی، ياددهی های ضد يادگيری، مهارت‌دهی كاذبی و امنيت بخشی تصنعی را به معرض ديد اوليا و مربيان قرار می دهد؛ چرا که مربیان قصد دارند که رفتارهای بزرگسالانه به بچه ها بیاموزند که این رفتارهای چون نمی تواند از طرف بچه ها تجزیه و تحلیل شود تبدیل به عادت دروغگویی ، تظاهر و ریاکاری می شود.
بنابراین آنچه را كه برای درمان بكار می بريم خود درد افزاست؛ و هرچه برای آسايش می كوشيم خود افزايش دهنده ناامنی است، و به قول مولوی آنچه را كه برای خاموش كردن شراره‌های آتش بكار مي‌گيريم خود مدديار آتش است.
